Хартил Д 5/25мг, № 28, табл.
Рецепт бойынша
Тауарлардың көрінісі фотосуретте көрсетілгеннен өзгеше болуы мүмкін

Хартил Д 5/25мг, № 28, табл.

3886
Қолжетімділігі
Сатылымда бар
Үлгі
5995327130330
Елі
Венгрия
Өндіруші
ЭГИС Фармацевтический зав
  • Сипаттама
  • Дәріханалар

Сипаттама

Дәрілік препаратты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)

Саудалық атауы

Хартил® - Д

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі, дозасы

Таблеткалар, 2,5 мг/12,5 мг, 5 мг/25 мг

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген рамиприл.

АТХ коды C09BA05

Қолданылуы

- тек рамиприлді немесе текгидрохлоротиазидті монотерапия ретінде пайдаланғанда артериялық қысымы талапқа сай бақыланбайтын пациенттерде артериялық гипертензияны емдеу

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

  • рамиприлге немесе АӨФ басқа тежегіштеріне, гидрохлоротиазидке және басқа тиазидтік диуретиктерге немесе сульфонамид туындыларына, сондай-ақ, препараттың қосымша заттарының кез келген басқа біреуіне жоғары сезімталдық
  • ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылығына байланысты, бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, құрамында сакубитрил/ валсартан бар препараттармен) бір мезгілде қолдану
  • жүргізілуі барысында қан жарғақшалардың теріс зарядты беткейлерімен жанасатын экстракорпоральді ем
  • бүйрек артериясының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі, екіжақты (немесе бір бүйрегі жоқ пациенттерде біржақты) стенозы
  • бүйрек функциясының айқын бұзылулары (КК 30мл/минуттан аз, гемодиализ жүргізілмейтін пациенттерде)
  • электролит теңгерімінің клиникалық тұрғыдан елеулі, Хартил®-Д препаратымен емдеуден кейін нашарлауы мүмкін бұзылулары
  • бауыр функциясының айқын бұзылулары, бауыр энцефалопатиясы
  • қант диабетімен немесе бүйрек функциясының орташа/ауыр бұзылуларымен (КК дене беткейінің ауданына 60 мл/минут/1,73м2 аз), құрамында алискирен бар препараттарды қабылдап жүрген пациенттерге
  • жүктіліктің II және III триместрлерінде және лактация кезеңінде
  • балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге (қолданылуының қауіпсіздігі мен тиімділігі жөнінде деректер жоқ болғандықтан)
  • тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға

- анамнездегі тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық, не болмаса бұрын АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин-II рецепторларының антагонистерін (АРА II) қолданумен байланысты ангионевроздық ісіну

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

  • Алискиренмен және құрамында алискирен бар, немесе АРА ΙΙ (ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы кезінде) артериялық қысым төмендеуінің, гиперкалиемия дамуының және бүйрек функциясы нашарлауының қаупі бар препараттармен бір мезгілде қолданғанда («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
  • РААЖ белсенділігінің жоғарылауымен қатар жүретін, АӨФ тежелуі кезінде бүйрек функциясының нашарлауымен артериялық қысымның күрт төмендеу қаупі бар жағдайларда («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз);
  • ауырартериялық гипертензия, әсіресеқатерлі артериялық гипертензия;
  • жүректің созылмалы, әсіресе, ауыр немесе соған қатысты гипотензиялық әсері бар басқа ДЗ қабылданып жүрген жеткіліксіздігі («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз);
  • СҚ-дан қанның ағып шығуының немесе СҚ-ға қанның ағып келуінің гемодинамикалық тұрғыдан елеулі бұзылуы (қолқа немесе митральді клапанның гемодинамикалық тұрғыдан елеулі стенозы немесе гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатия (ГОКМП));
  • бүйрек артериясының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі біржақты стенозын қоса, реноваскулярлық аурулар (қандағы креатинин концентрациясын мұқият бақылау қажет («Жағымсыз реакциялар», «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз);
  • осының алдында диуретиктермен емдеу;
  • сұйықтықтың және/немесе ас тұзының жеткіліксіз тұтынылуының,диареяның, құсудың, қатты тершеңдік (жоғалтылған сұйықтық пен натрийдің орны талапқа сай толтырылмаған жағдайда) нәтижесіндегі су-электролит теңгерімінің бұзылулары.
  • Артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі ерекше қауіпті болып табылатын жағдайларда (коронарлық немесе ми артерияларының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі стенозы, пациенттің жай-күйін, әсіресе, препаратпен емдеудің басында жүйелі түрде қадағалап отыру қажет).
  • Бүйрек функциясының бұзылулары (ШСЖ дене беткейінің ауданына 30-60 мл/мин/1,73 м2) кезінде, гиперкалиемия мен лейкопенияның дамуы қаупіне байланысты дозалау режимін түзету («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз) және бүйрек функциясын, әсіресе, емдеудің басында жүйелі түрде бақылау қажет («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз);
  • Бүйрек трансплантациясынан кейінгі жағдайда (бүйрек функциясын жүйелі түрде, әсіресе, емдеудің басында бақылап отыру қажет);
  • Бауыр функциясының бұзылулары (бауыр функциясының бұзылулары қаупі, препаратты қолданудың жеткілікті клиникалық тәжірибесінің болмауы) кезінде («Жағымсыз реакциялар», «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз);
  • Дәнекер тіндердің жүйелі қызыл жегі немесе склеродермиясияқты жүйелі аурулары кезінде, (иммундық реакциялардың бұзылу қаупі, шеткері қандағы лейкоциттер мөлшерінің төмендеу қаупі жоғарылайды);
  • Сүйек кемігі қаны түзілуінің бәсеңдеуі, кортикостероидтармен (ГКС және минералокортикоидтармен), иммуномодуляторлармен, цитостатиктермен, антиметаболиттермен, аллопуринолмен, прокаинамидпен қатарлас емдеу кезінде шеткері қанда лейкоциттер мөлшерінің азаю қаупі жоғарылайды (Жағымсыз реакциялар», Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі, «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз);
  • Қант диабеті кезінде (гиперкалиемияның даму қаупі бар, ал гипогликемиялық дәрілер (ішке қабылдауға арналған инсулин препараттары және гипогликемиялық дәрілер (сульфонилмочевина туындылары)) қолданылған жағдайда – препараттың құрамында рамиприл болуына байланысты гипогликемиялық реакциялардың даму қаупі бар; препараттың құрамында гидрохлоротиазид болуына байланысты қандағы глюкоза концентрациясының жоғарылау қаупі бар) («Жағымсыз реакциялар», «Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі» бөлімдерін қараңыз);
  • Егде жастағы пациенттерде (65 жастан асқан) (гипертензияға қарсы әсері айқынырақ болуы мүмкін, препаратты қолдану тәжірибесі аз, бүйрек функциясын жүйелірек бақылау қажет).

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері

Клиникалық зерттеулер РААЖ әсер ететін бір ғана препаратты қабылдаумен салыстырғанда, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктірген кездегі ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы гипертензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылуы (бүйректің жедел жеткіліксіздігі қоса) сияқты жағымсыз әсерлердің жиілеуіне алып келетінін көрсетті.

Қолдануға болмайтын біріктірілімдер

Ауыр анафилактоидтық реакциялар қаупінің жоғарылығы салдарынан, жүргізілу барысында қан теріс зарядты беткейлермен жанасатын, кейбір қарқынды ағын жарғақшаларының (мысалы, полиакрилонитрил қосылыстардан жасалған жарғақшалар) көмегімен жүргізілетін диализ немесе, гемофильтрация немесе декстран сульфатын пайдаланып жүргізілетін тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі сияқты экстракорпоральді емшаралар. Егер ондай ем қажет болса, онда диализге арналған басқа жарғақшаларды немесе гипертензияға қарсы басқа кластың дәрілерін пайдаланылуын қарастыру керек.

АӨФ тежегіштерін (рамиприл сияқты), құрамында сакубитрил/валсартан бар дәрілік препараттармен бір мезгілде қолданғанда, ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайды, соған байланысты, аталған препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды. АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил/валсартан бар препараттарды тоқтатқаннан кейін кемінде 36 сағаттан ерте тағайындамау керек.

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерге, сондай-ақ, АӨФ тежегіштерін тоқтатқаннан кейінгі 36 сағат ішінде құрамында сакубитрил/ валсартан бар препараттарды тағайындауға болмайды.

Ерекше сақтықты талап ететін біріктірілімдер

Гепарин, калий тұздары, калий жинақтайтын диуретиктер және сарысудағы калий деңгейін арттыратын басқа да белсенді заттар, (ангиотензин-II рецепторларының антагонистерін, триметопримді немесе оның сульфаметоксазолмен (Ко-тримоксазол) біріктірілімін қоса, такролимус, циклоспорин): гиперкалиемия дамуы мүмкін. Сарысудағы калий деңгейі тұрақты түрде бақылануы тиіс.

Гипертензияға қарсы дәрілер (мысалы, диуретиктер) және артериялық қысымды төмендететін басқа да белсенді заттар (мысалы, нитраттар, трициклдық антидепрессанттар, ауырғанды басатын дәрілер, алкогольді көп ішу, баклофен, альфузозин, доксазозин, празозин, тамсулозин, теразозин): гипотензия қаупі күшеюі мүмкін.

Вазопрессорлық симпатомиметиктер және Хартил®-Д препаратының гипертензияға қарсы әсерін әлсіретуге қабілетті басқа да белсенді заттар (мысалы, изопротеренол, добутамин, дофамин, эпинефрин): артериялық қысымды жүйелі түрде мониторингілеу ұсынылады.

Бұдан өзге, гидрохлоротиазидтің әсерінен вазопрессиннің симпатомиметиктік әсері төмендеуі мүмкін.

Аллопуринол, иммунодепрессанттар, кортикостероидтар, прокаинамид, цитостатиктер және қан көрінісін өзгертуі мүмкін басқа да заттар: гематологиялық реакциялардың ықтималдығы жоғары.

Тиазидтік диуретиктер, әсіресе, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде аллопуринолды қабылдаумен байланысты жоғары сезімталдық реакцияларының даму қаупін арттыруы мүмкін.

Литий тұздары: АӨФ тежегіштері литийдің экскрециясын төмендетуге, және сәйкесінше, қандағы литий концентрациясын арттырып, кейіннен оның уытты әсерін арттыруға қабілетті болғандықтан. Сарысудағы литий деңгейін жүйелі түрде мониторингілеу қажет.

Рамиприлді / гидрохлоротиазидті литий тұздарымен біріктіріп қолдану ұсынылмайды.

Инсулинді қоса, диабетке қарсы дәрілер: гипогликемия болуы мүмкін. Гидрохлоротиазид диабетке қарсы препараттардың тиімділігін нашарлатады. Қандағы глюкоза деңгейін жүйелі түрде мониторингілеу қажет.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар және ацетилсалицил қышқылы: Хартил®-Д препаратының гипертензияға қарсы әсерінің төмендеуі күтіледі. Бұдан өзге, АӨФ тежегіштерімен және ҚҚСП-мен бір мезгілде емдеу бүйрек дисфункциясы мен сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауы қаупін арттыруы мүмкін.

Пероральді антикоагулянттар: гидрохлоротиазидпен біріктіргенде аталған препараттардың антикоагулянттық әсері төмендеуі мүмкін.

Кортикостероидтар, АКТГ, амфотерицин В, карбеноксолон, лакрица (көп мөшерде), іш жүргізетін дәрілер (ұзақ уақыт қолданғанеда) және калийдің шығарылуын арттыратын немесе қан плазмасындағы калий деңгейін төмендететін басқа дәрілер: гипокалиемияның даму қаупі жоғарылайды.

Жүрек гликозидтері (оймақгүл препараттары), QT аралығын ұзартатыны белгілі дәрілік заттар және аритмияға қарсы препараттар: электролит теңгерімі бұзылған жағдайда (мысалы, гипокалиемия, гипомагнезиемия кезінде) аритмияға ізашар уыттылығы жоғарылауы немесе аритмияға қарсы әсері төмендеуі мүмкін.

Метилдопа: гемолиз болуы мүмкін

Холестирамин немесе басқа энтеральді ионалмасу шайырлары: гидрохлоротиазидтің сіңірілуі төмендеуі мүмкін. Сульфонамидтік диуретиктерді не ионалмасу шайырларын қабылдағанға дейін бір сағат бұрын, не болмаса оларды қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдау керек.

Кураре типті миорелаксанттар:миорелаксанттық әсері жоғарылауы немесе ұзаруы мүмкін.

Кальций тұздары және қандағы кальций деңгейін арттыратын препараттар: ондай препараттарды гидрохлоротиазидпен біріктіргенде қан сарысуындағы кальций деңгейі жоғарылауы мүмкін, сондықтан қандағы кальций деңгейін мұқият бақылау қажет.

Карбамазепин: аддитивтік әсерінің салдарынан гипонатриемияның даму қаупі жоғарылауы мүмкін.

Құрамында йод бар контрастылы заттар: диуретиктер (гидрохлоротиазидті де қоса) туғызатын суыздану кезінде, әсіресе, құрамында йод-бар контрастылы заттарды көп мөлшерде қолданғанда бүйректің зақымдану қаупі арта түседі.

Пенициллин: гидрохлоротиазид бүйректің дистальді өзекшелері арқылы шығарылады, ол пенициллиннің шығарылуын азайтады.

Хинин: гидрохлоротиазид хининнің организмнен шығарылуын төмендетеді.

Гепарин: қан сарысуындағы калий концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Видаглиптин: видаглиптин мен АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісіну жиірек кездеседі. Емдеуді бастағанда сақтық таныту керек.

mTOR рапамицин нысанасының тежегіштері: сүтқоректілердегі (mTOR) рапамицин нысанасының тежегіш-препараттарымен (тенсиролимус, эверолимус, сиролимус) бірге ем қабылдап жүрген пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайды. Емдеуді бастағанда сақтық таныту керек.

БЭП (бейтарап эндопептидаза) тежегіштері: АӨФ тежегіштері мен рацекадотрилді (энкефалиназа тежегіші) бір мезгілде қолданғанда ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылауы мүмкіндігі туралы хабарланды.

Тіндегі плазминоген активаторлары: обсервациялық зерттеулерде АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ишемиялық инсульттің тромболитикалық еміне арналған алтеплазаны қолданғаннан кейін ангионевроздық ісінудің даму жиілігінің артқаны анықталды.

Арнайы ескертулер

Пациенттердің ерекше топтары

Жүктілік

Жүктілік кезінде рамиприл сияқты АӨФ тежегіштерін, немесе ангиотензин II рецепторларының (АТРА II) блокаторларын қабылдауды бастамаған дұрыс. Егер АӨФ тежегіштері /АТРА II қолданып емдеуді жалғастыру қажет болса, онда жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерге емдеу режимін жүктілік кезінде тағайындалған жағдайда қауіпсіздік талаптарына сай келетін, гипертензияға қарсы баламалы емге өзгерту керек. Жүктілік расталған жағдайда, АӨФ тежегіштерін/АТРА II қолданып емдеу дереу тоқтатылуы және, қажет болса, баламалы емді қолдану басталуы тиіс.

Гипотензия қаупі жоғары пациенттер

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігі өте жоғары пациенттер

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігі жоғары пациенттер АӨФ тежелуі салдарынан, әсіресе, АӨФ тежегіштері немесе бірге қолданылатын диуретик алғаш пайдаланылған жағдайларда немеседозасын алғаш арттырғанда, артериялық қысымның күрт төмендеп кетуі және бүйрек функциясының төмендеуі қаупіне ұшырайды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің артериялық қысым деңгейін бақылаумен медициналық қадағалауды қажет ететін елеулі белсенуі келесі пациенттерде күтілуі тиіс:

- ауыр гипертензиясы бар;

- жүректің декомпенсацияланған іркілісті жеткіліксіздігі бар;

- сол жақ қарыншаның кірер/шығар жолының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі обструкциясы (яғни, қолқа немесе митральді клапан стенозы) бар;

- қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының біржақты стенозы бар;

- су-электролит теңгерімінің бұрыннан бар (немесе ықтимал) бұзылуларымен (несеп айдайтын дәрілерді қабылдап жүрген пациенттерді қоса);

- бауыр циррозы және/немесе асциті бар;

- ауқымды операциялық араласымғаұшыраған немесе анестезия барысында гипотензиялық әсері бар препараттарды қабылдайтын пациенттер.

Емдеуді бастағанға дейін дегидратацияны, гиповолемияны немесе тұздар тапшылығын түзету (жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, алайда, ондай емдеу шаралары қан ағымы көлемінің артық жүктелуі қаупін ескере отырып салыстырылуы тиіс) ұсынылады.

Артериялық қысымның күрт төмендеп кетуі салдарынан орын алатын жүрек ишемиясының немесе церебральді ишемияның даму қаупі барпациенттер

Емдеудің басында мұқият медициналық бақылау қажет.

  • Бастапқы гиперальдостеронизм: біріктірілген рамиприл + гидрохлоротиазид препараты бастапқы гиперальдостеронизмді емдеуге арналған таңдау препараты болып табылмайды. Егер бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациентке рамиприл + гидрохлоротиазид тағайындалса, онда қандағы калий деңгейін мұқият бақылау қажет.
  • Препараттың егде жастағы пациенттерде қолданылуы: («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімін қараңыз).
  • Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттер: гидрохлоротиазидті де қоса, диуретиктермен емдеумен байланысты электролит теңгерімінің бұзылулары бауыр аурулары бар пациенттерде бауыр энцефалопатиясын туғызуы мүмкін.

Хирургиялық араласым

Ондай мүмкіндік болған жағдайда, АӨФ тежегіштерін хирургиялық араласымға дейін бір күн бұрын тоқтату ұсынылады.

Бүйрек функциясын мониторингілеу

Бүйрек функциясы емдеуді бастағанға дейін және емдеу барысында, дозаларын талапқа сай түзетумен, әсіресе, емдеудің алғашқы апталарында қадағалануы тиіс. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер жекелей қадағалауды қажет етеді. Бүйрек функциясының бұзылу қаупі бар, атап айтқанда – жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар, бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерде, немесе бүйрек артериясының гемодинамикалық тұрғыдан елеулі біржақты стенозын қоса, бүйрек қантамырларының аурулары болған жағдайда.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек аурулары бар пациенттерде, тиазидтік диуретиктер азотемия туғызуы мүмкін. Дәрілік заттарды бүйрек функциясының бұзылуы аясында қабылдау кумулятивтік әсерлерге алып келуі мүмкін. Ақуыздық емес азоттың жоғарылауымен сипатталатын бүйрек жеткіліксіздігі үдеген жағдайда, емдеу қажеттілігін мұқият бағалау және диуретиктерді қабылдауды тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Электролиттер алмасуының бұзылуы

Диуретиктермен ем қабылдап жүрген кез келген пациентке, қан сарысуындағы электролиттер мөлшерін мезгіл-мезгіл анықтап отыру қажет.

Тиазидтік диуретиктерді, соның ішінде гидрохлоротиазидті пайдалану су-электролит теңгерімінің бұзылуын (гипокалиемияны, гипонатриемияны және гипохлоремиялық алкалозды) туғызуы мүмкін. Тиазидтерді қабылдау гипокалиемия дамуына алып келуі мүмкін болғанымен, рамиприлді бір мезгілде қабылдағанда диуретиктерден туындаған гипокалиемияның айқындық дәрежесі азаюы мүмкін. Диурезі жоғары пациенттерде бауыр циррозы кезінде, электролиттер талапқа сай пероральді қабылданбағанда, сондай-ақ, кортикостероидтармен және АКТГ емдеу аясында гипокалиемияның даму ықтималдығы жоғары. Қан плазмасындағы калий мөлшерін алғаш анықтауды емдеу басталғаннан кейінгі бірінші аптада жүргізу керек. Гипокалиемия анықталған жағдайда түзету қажет.

Сонымен қатар, сұйылған гипонатриемия дамуы мүмкін. Натрий деңгейінің төмендеуі алдымен симптомсыз жүруі мүмкін, сондықтан, қандағы натрий мөлшерін мезгіл-мезгіл анықтап отыру қажет. Егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы кезінде жиірек тестілеу қажет.

Тиазидтер магнийдің бүйректік экскрециясын арттыратыны белгілі, ол қандағы магний деңгейінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.

Электролиттерді мониторингілеу

- Гиперкалиемия

Гиперкалиемия АӨФт, соның ішінде рамиприл мен гидрохлоротиазидті кейбір пациенттерде байқалған.Гиперкалиемияның даму қаупі жоғары пациенттер тобына жататындар: бүйрек жеткіліксіздігі немесе бақыланбайтын қант диабеті бар пациенттер, егде жастағы (70 жастан асқан), құрамында калий бар препараттарды немесе калий жинақтайтын диуретиктерді және сарысудағы калий деңгейін арттыратын басқа да белсенді заттарды қолданып жүрген пациенттер. Сонымен қатар, гиперкалиемия сусыздануы, жүректің жедел декомпенсациясы немесе метаболизмдік ацидозы бар пациенттерде дамуы мүмкін. Егер жоғарыда аталған заттарды бір мезгілде қолдану көрсетілсе, онда сарысудағы калий деңгейін жүйелі түрде мониторингілеу қажет.

- Гипонатремия

Антидиуретиктік гормонның қалыпсыз секрециясы синдромы (АГҚСС) және кейіннен білінетін гипонатриемиямен, рамиприлді қабылдаған кейбір пациенттерде байқалады. Егде жастағы адамдарда, сондай-ақ, гипонатриемияның даму қаупіне ұшыраған басқа пациенттерде сарысудағы натрий деңгейін жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады.

- Бауыр энцефалопатиясы

Гидрохлоротиазидті қоса, диуретиктермен емдеумен байланысты электролит теңгерімінің бұзылулары, бауыр аурулары бар пациенттерде бауыр энцефалопатиясын туғызуы мүмкін. Бауыр энцефалопатиясы дамыған жағдайда, емдеуді дереу тоқтату керек.

- Гиперкальциемия

Гидрохлоротиазид бүйрек өзекшелеріндегі кальцийдің кері сіңірілуінстимуляциялайды және гиперкальциемия туғызуы мүмкін, ол қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.

Ангионевроздықісіну

Рамиприлді қоса АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісіну туындағаны хабарланды. Ангионевроздық ісінудің даму қаупі (тыныс алу функциясы бұзылуының дамуымен немесе онсыз, тыныс жолдарының немесе тілдің ісінуі) сүтқоректілердегі рапамицин нысанасының (mTOR) тежегіш- препараттары (тенсиролимус, эверолимус, сиролимус), вилдаглиптин немесе рацекадотрилмен бірге ем қабылдап жүрген пациенттрерде жоғарылайды.

Ангионевроздық ісіну туындаған жағдайда, препаратты тоқтату керек. Дереу түрде жедел емді бастау керек. Пациент кемінде 12-24 сағат бойы қадағалауда болуы және тек, симптомдары толық жойылғаннан кейін ғана үйіне шығарылуы тиіс.

АӨФт, соның ішінде Хартил®-Д препаратын қабылдаған пациенттерде, аш ішектің ангионевроздық ісінуі жағдайлары байқалды. Ол пациенттерді абдоминальді ауырсынулар (жүрек айнуы мен құсу болған немесе болмаған жағдайларда) мазалаған. Ангионевроздық ісіну симптомдары АӨФ тежегішін тоқтатқаннан кейін жоғалған.

Десенсибилизация кезіндегі анафилаксиялық реакциялар

АӨФ тежелуі кезінде жәндіктердің уына және басқа да аллергендерге анафилаксиялық және анафилактоидтық реакциялардың ықтималдылығы мен ауырлығы жоғарылай түседі. Десенсибилизация дамығанға дейін Хартил®-Д препаратын уақытша тоқтату қарастырылуы тиіс.

Нейтропения/агранулоцитоз,

Нейтропения/агранулоцитоз, сондай-ақ, тромбоцитопения мен анемия, сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі сирек байқалды. Ықтимал лейкопенияны анықтау үшін лейкоциттер мониторингі ұсынылады. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде, дәнекер тіннің қатарлас аурулары (жүйелі қызыл жегі, склеродермия) бар пациенттерде және қан көрінісінің өзгерістерін туғызуы мүмкін басқа препараттармен де ем қабылдап жүрген барлық пациенттерде емнің бастапқы сатысында жиірек мониторингілеу ұсынылады.

Хориоидтық жалқық, жедел миопия және салдарды жабықбұрышты глаукома

Сульфонамид немесе сульфонамидтер туындылары көру аясының бұзылуымен хориоидтық жалқықтың, өтпелі миопия мен жедел жабықбұрышты глаукоманың дамуына алып келетін идиосинкразиялық реакцияны туғызуы мүмкін. Симптомдары көрудің кенеттен нашарлауын, көздің ауыруын қамтиды және препаратты қолдануды бастағаннан кейін бірнеше сағаттан немесе аптадан соң дамуы мүмкін. Жедел жабықбұрышты глаукоманың емделмеуі мүлдем көрмей қалуға әкеп соқтыруы мүмкін. Асқынулар дамыған жағдайда, гидрохлоротиазидті қабылдауды тоқтату ұсынылады. Көзішілік қысымның жоғарылауы дереу емдеуді немесе хирургиялық араласымды қажет етуі мүмкін. Жедел жабықбұрышты глаукома дамуының қауіп факторы анамнездегі, сульфонамидтерге немесе пенициллинге аллергия болуы мүмкін.

Этникалық ерекшеліктер

АӨФ тежегіштері еуропалық нәсілді пациенттердегіге қарағанда, негроидты нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісінуді жиі туғызады.

Қара нәсілді, гипертензиядан зардап шегіп жүрген пациенттерде ренин деңгейлері төмен гипертензияның басымдығына байланысты, негроидты нәсілді пациенттерде басқа АӨФт сияқты, рамиприлдің артериялық қысымды төмендетудегі тиімділігі аздау болуы мүмкін.

Спортшылардағы допингке қарсы тестілер

Осы дәрілік препараттың құрамына кіретін гидрохлоротиазид, допингке қарсы бақылау кезінде оң реакция беруі мүмкін.

Метаболизмдік және эндокриндік әсерлері

Тиазидтермен емдеу глюкозаға толеранттылықты азайтуы мүмкін. Қатарлас қант диабеті кезінде инсулиннің немесе пероральді гипогликемиялық дәрілердің дозасын іріктеу қажеттілігі туындауы ықтимал. Тиазидтермен емдеу жасырын қант диабетінің көрінісін туғызуы мүмкін.

Холестерин және триглицеридтер деңгейлерінің жоғарылауы тиазидтік диуретиктермен емдеумен байланыстырылады.

Кейбір пациенттерде гидрохлоротиазидті қабылдау гиперурикемияны туғызуы немесе подаграсы бар науқастардың жай-күйін нашарлатуы мүмкін.

Жөтел

АӨФт емі барысында жөтел жағдайлары хабарланды. Өзіне тән ерекшелігі үздіксіз, өнімсіз жөтел, сондай-ақ, емдеуді тоқтатқаннан кейін оның жоғалуы болып табылады. АӨФ тежегіштері туғызған жөтел дифференциалдық диагностикасында қарастырылуы тиіс.

Басқа реакциялар

Анамнезінде аллергия немесе бронх демікпесі болмаған пациенттерде аса жоғары сезімталдық реакциялары дамуы мүмкін. Сонымен қатар, жүйелі қызыл жегінің нашарлағаны немесе белсенгені туралы хабарланды.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин рецепторларының блокаторларын (АТРА II) немесе алискиренді бір мезгілде қолдану гипотензияның, гиперкалиемияның және бүйрек функциясы бұзылуының (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) қаупін арттырады. АӨФ тежегіштері, АТРА II немесе алискирен пайдаланылатын РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Егер РААЖ аса қажет болса, емдеу маманның қадағалуымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен артериялық қысымды жүйелі түрде бақылаумен жүргізілуі тиіс. Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштері мен АТРА II бірге тағайындауға болмайды.

Терінің меланомалық емес обыры (ТМЕО)

2 эпидемиологиялық зерттеудің деректерінің (Данияның Ұлттық обыр регистрінің деректері) негізінде, гидрохлоротиазидтің жинақталатын жоғары дозаларын қабылдағанда ТМЕО (терінің базальді жасушалы карциномасы (БЖК) және жалпақ жасушалы карциномасы (ЖЖК)) дамуы қаупінің жоғарылағаны туралы хабарланды. ТМЕО дамуының ықтимал механизмі ретінде гидрохлоротиазидтің фотосенсибилизациялайтын әсерін айтуға болады.

Гидрохлоротиазидті қабылдап жүрген пациенттерді ТМЕО дамуының қаупі, тері жабындарында жаңа ошақтардың бар-жоқтығын жүйелі түрде тексеріп отыру және теріде күдік тудырған кез келген өзгерістер туралы кідірмей хабар беру қажеттілігі жөнінде хабардар ету керек. Тері обырының даму қаупін төмендету үшін, пациенттерге күн сәулесі мен УК-сәулелердің әсерін шектеу, ал олар әсер еткен жағдайда – тері жабындарын талапқа сай қорғау сияқты ықтимал профилактикалық шаралар туралы айту керек. Биопсиялық материалды гистологиялық жолмен зерттеуді қоса, тері жабындарының күдік тудырған зақымдануларын аса қысқа мерзім ішінде тексеру қажет. Бұрын ТМЕО бастан өткерген пациенттерде де гидрохлоротиазидтің қолданылуын қайта қарастыру қажет болуы мүмкін.

Хартил®-Д препаратының құрамында лактоза моногидраты бар

Хартил®-Д 2,5/12,5 мг таблеткалары – әр таблеткасында 25 мг лактоза бар; Хартил®-Д 5/25 мг таблеткалары – әр таблеткасында 50 мг лактоза бар.

Сирек тұқым қуалайтын аурулар, соның ішінде, галактоза жақпаушылығы, лактаза жеткіліксіздігі және глюкоза/галактоза мальабсорбциясы кезінде Хартил®-Д препаратын қабылдамау керек.

Жүктілік немесе лактация кезінде

АӨФ тежегіштерін (мысалы, рамиприлді) жүктіліктің I триместрінде қолдану ұсынылмайды және жүктіліктің II және III триместрлерінде қолдануға болмайды.

АӨФ тежегіштерін жүктіліктің I триместрі кезінде пайдаланғандағы тератогенділік қаупі жөніндегі эпидемиологиялық деректері жеткілікті емес; алайда, қауіптің аздап жоғарылайтынын жоққа шығару мүмкін емес. Егер ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен емдеуді жалғастыру аса қажет деп есептелмесе, жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерді жүкті әйелдердегі қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген баламалы гипотензиялық препаратқа ауыстырады. Жүктілік анықталған жағдайда, ангиотензин II рецепторларының антагонистерін дереу тоқтату, және қажет болған жағдайда, баламалы емін тағайындау қажет.

Жүктіліктің II және III триместрлері кезінде АӨФ тежегіштерімен/АТРА II емдеу шаранаға (бүйрек дисфункциясы, су аздық, бассүйек сүйектері оссификациясының баяулауы) және жаңа туған нәрестелерге уытты әсер еткен (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) жағдайларды туғызған. Егер АӨФ тежегіштерін қабылдау жүктіліктің II триместрінде немесе кешірек мерзімдерінде орын алса, бүйрек пен бассүйекті ультрадыбыстық зерттеу ұсынылады. Егер жүкті әйел АӨФт класының препараттарын екінші триместрде немесе кешірек мерзімдерде қабылдаған болса, шарананың бассүйек сүйектері мен бүйрек функциясының жағдайларын ультрадыбыстық бағалау жүргізу ұсынылады. АӨФ тежегіштерін қабылдаған аналардан туған балаларды артериялық гипотензияның, олигурияның және гиперкалиемияның дамуына қатысты мұқият қадағалау керек. Гидрохлоротиазидті жүктіліктің III триместрі кезінде ұзақ уақыт бойы қабылдау шарана мен плацентаның ишемиясын және өсудің тежелу қаупін туғызуы мүмкін. Жекелеген жағдайларда, босанғанға дейін аз уақыт бұрын қабылдау жаңа туған нәрестелерде гипогликемияны және тромбоцитопенияны туғызуы мүмкін. Гидрохлоротиазид плазма көлемін азайтуы және жатыр-плацента қан ағымын төмендетуі мүмкін.

Лактация

Бала емізу кезінде рамиприл + гидрохлоротиазид біріктірілімін қолдануға болмайды.Рамиприл мен гидрохлоротиазид емшек сүтіне бөлініп шығады. Егер анасы рамиприл + гидрохлоротиазид біріктірілімінемдік дозаларында қабылдап жүрсе, онда екі компонентінің дебөліну дәрежесі бала организміне әсер етуі үшін жеткілікті болады.

Рамиприлдің бала емізу кезіндегі әсері туралы деректер жеткіліксіз болғандықтан, рамиприлді бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды және әсіресе, жаңа туған және шала туған сәбилерді емізу кезінде сенімдірек баламалы препаратты таңдаған дұрыс. Гидрохлоротиазидті қабылдаумен байланысты лактацияның бәсеңдегенінемесе толықтай тоқтатылғаны туралы хабарламалар бар. Балада сульфонамидтер тобының дәрілік препараттарына аса жоғары сезімталдық, гиперкалиемия және ядролық сарғаю байқалуы мүмкін.

Емшектегі балаларда екі препараттың да ауыр жағымсыз әсерлерінің болу мүмкіндігіне байланысты, Хартил®-Д препаратын бала емізіп жүрген кезде қабылдамау керек, не болмаса, анасы препаратты қабылдауы қажет болса, бала емізуді тоқтату мәселесін шешіп алу керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препараттың кейбір жағымсыз әсерлері (артериялық гипотензия,бас айналуы) пациентте зейін қоюының төмендеуін және реакция жылдамдығының төмендеуін туғызуы, сол арқылы, аталған қабілеттер маңызды жағдайларда (мысалы, автомобиль басқарғанда немесе механизмдермен жұмыс істегенде) қауіп төндіруі мүмкін. Мұны, әсіресе, емдеудің басында немесе препараттарды ауыстырған кезде ескеру керек. Алғашқы дозасын қабылдағаннан немесе келесі дозасын арттырғаннан кейін бірнеше сағат бойы механизмдерді басқару ұсынылмайды.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар


Дәріханалар

Тауар артығымен бар
Тауар аз қалды
Аптека №119, Талдыкорган
ул. Гагарина 170
Круглосуточно